бревно́ ср.
1. бервяно́, -на́ ср., мн. бярвёны, -вён и -вёнаў, собир. бярве́нне, -ння ср.;
2. бран. (тупой человек) пале́на, -на ср.; (бесчувственный) бервяно́, -на́ ср.; (неподвижный) кало́да, -ды ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)