чарны́ш, ‑а, м.

Балотная птушка атрада сеўцападобных. Асабліва багата на Піншчыне кулікоў. Тут прадстаўлены амаль усе асноўныя іх віды — кнігаўкі, турухтаны,.. чарнышы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліскаце́ць, ‑ціць; незак.

Зіхацець, пералівацца святлом; іскрыцца. Між хмызнякоў і траў бліскацела ржавая балотная вада. Пестрак. Пад ..[сонечнымі] праменямі бліскацела, знікаючы пад калёсамі аўтобуса, [стужка] шашы. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыфо́ль, ‑ю, м.

Вадзяная ці балотная травяністая расліна з паўзучым карэнішчам і трайчастым лісцем, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне як жаўцягонны і паляпшаючы апетыт сродак; бабок.

[Лац. trifolium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарфя́на-бало́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарфя́на-бало́тны тарфя́на-бало́тная тарфя́на-бало́тнае тарфя́на-бало́тныя
Р. тарфя́на-бало́тнага тарфя́на-бало́тнай
тарфя́на-бало́тнае		 тарфя́на-бало́тнага тарфя́на-бало́тных
Д. тарфя́на-бало́тнаму тарфя́на-бало́тнай тарфя́на-бало́тнаму тарфя́на-бало́тным
В. тарфя́на-бало́тны (неадуш.)
тарфя́на-бало́тнага (адуш.)		 тарфя́на-бало́тную тарфя́на-бало́тнае тарфя́на-бало́тныя (неадуш.)
тарфя́на-бало́тных (адуш.)
Т. тарфя́на-бало́тным тарфя́на-бало́тнай
тарфя́на-бало́тнаю		 тарфя́на-бало́тным тарфя́на-бало́тнымі
М. тарфя́на-бало́тным тарфя́на-бало́тнай тарфя́на-бало́тным тарфя́на-бало́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разнале́ссе, ‑я, н.

Лес, у якім растуць розныя пароды дрэў. Вада блізка — калодзеж на ўскраіне вострава — там, дзе сасняк пераходзіць у разналессе, і рачулка балотная побач. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыку́та, ‑ы, ДМ ‑куце, ж.

Ядавітая травяністая балотная ці вадзяная расліна сямейства парасонавых. Травы розныя: валяр’ян, цыкута, святаяннік, а за імі, зусім у вадзе — трысцё, аер. Дубоўка.

[Ад лац. cicuta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхама́нка ж., прям., перен. лихора́дка;

○ жо́ўтая л. — жёлтая лихора́дка;

бало́тная л. — боло́тная лихора́дка;

крапі́ўная л. — крапи́вная лихора́дка;

сянна́я л. — сенна́я лихора́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Куптыры́ ’трава (балотная)’ (Мат. Гом.). Да каптур (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трыснёг, ‑нягу, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая расліна сямейства злакаў з раскідзістай мяцёлкай і каленчатым пустацелым або губчатым сцяблом.

•••

Цукровы трыснёг — трапічная ці субтрапічная расліна сямейства злакаў, з соку якой здабываецца цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́та, -а, М -ло́це, мн. -ы, -ло́т, н.

1. Нізкае багністае месца са стаячай вадой.

Куп’істае б.

Вада патыхае балотам.

2. Вялікая гразь на вуліцы, у двары (разм.).

3. перан. Усё, што характарызуецца застоем, бяздзейнасцю, маральным падзеннем.

|| памянш. бало́тца, -а, мн. -ы, -аў, н. (да 1 знач.).

|| прым. бало́тны, -ая, -ае.

Балотная расліннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)