заліза́ць, -іжу́, -і́жаш, -і́жа; -іжы́; -і́заны; зак., што.

1. Лізаннем ачысціць.

З. рану.

2. Шчыльна і гладка прычасаць (валасы; разм.).

|| незак. залі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паачышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ачысціць усё, многае. Паачышчаць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кіпяціць, ‑кіпячу, ‑кіпяціш, ‑кіпяціць; зак., што.

Кіпячэннем ачысціць; выварыць. Выкіпяціць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзьму́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Дзьмухаючы, ачысціць ад чаго-н. (пылу, пяску і пад.).

|| незак. абдзьму́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абдзьму́хванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́месь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Дадатковы элемент у складзе чаго-н.; дамешак.

Ачысціць насенне ад прымесей.

|| прым. пры́месны, -ая, -ае (спец.).

Прымесныя элементы ў фарбах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́чысціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Ачысціць сябе ад пылу, гразі; стаць чыстым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́патрашыць, ‑шу, ‑шыш, ‑плыць; зак., каго-што.

Ачысціць ад вантробаў. Выпатрашыць цецерука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насмалі́ць², -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак.

1. чаго. Абпальваючы, ачысціць ад поўсці, шчаціння і пад. ў вялікай колькасці.

2. Многа накурыць (разм.).

|| незак. насма́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Ачысціць ад мякіны (абмалочанае зерне). Правеяць жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстылява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Ачысціць (ачышчаць) перагонкай. Дыстыляваць ваду.

[Ад лац. distillare — сцякаць кроплямі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)