канцэрта́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Артыст, які дае канцэрт або ўдзельнічае ў канцэрце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Артыст, які выконвае сольную партыю.
С. аперэты.
С. аркестра.
|| ж. салі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іміта́тар, ‑а, м.
Той, хто імітуе каго‑, што‑н. // Артыст, які прафесіянальна займаецца імітацыяй.
[Лац. imitator — пераймальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кло́ун ’цыркавы артыст-комік’ (ТСБМ). Праз рус. клоун < англ. clown (Шанскі, 2, 8, 164).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ігрэ́ц ’ігрок’ (Гарэц., Касп., Др.-Падб.), ’музыка’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Інстр. III). Рус. дыял. игре́ц ’нячысты ці злы дух, бес; дамавы’ (шырока ў гаворках), тамб., вяц. ’мянушка грубага, нявыхаванага чалавека’, пенз. ’спявак’, дан., разан. ’параліч’, укр. грець ’апаплексічны ўдар, параліч’, уст. ’музыка, ігрок’, польск. уст. igrzec ’вандроўны артыст, камедыянт’, в.-луж. herc ’музы́ка’, н.-луж. gere ’ігрок’, ’музы́ка’, чэш., славац. herec ’артыст’, славен. igr̀c, igrèc ’ігрок’, ’музыка’, серб.-харв. уст. ìgrac, igarac ’ігрок’, балг. игре́ц ’артыст’. Ц.-слав. игрьць ’акцёр, скамарох’, ст.-рус. игрецъ ’танцор, скамарох’, ’музыка’, ’артыст’, ’спакуснік, д’ябал’, ’ігрок’. Ад *jьgrati (гл. іграць) з дапамогай суф. Nomina agentis ‑ьcь у прасл. Трубачоў, Эт. сл., 8, 212–213; Слаўскі, 1, 446. Параўн. іграч.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.
1. Прафесійны яздок на конных скачках.
2. У цырку — артыст, які на неасядланым кані выконвае акрабатычныя трукі.
|| прым. жаке́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Чалавек, які з высокім майстэрствам чытае творы мастацкай літаратуры; артыст, дэкламатар.
|| ж. чыта́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. чыта́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
студы́ец, -ды́йца, мн. -ды́йцы, -ды́йцаў, м.
Вучань студыі (у 3 знач.), а таксама артыст студыі (у 4 знач.).
|| ж. студы́йка, -і, ДМ -ды́йцы, мн. -і, -ды́ек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
басі́сты, -ая, -ае (разм.).
1. Нізкі па гуку, з характэрным для баса тэмбрам.
Б. голас.
2. Які валодае басам.
Б. артыст.
|| наз. басі́стасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
філармо́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.
1. Установа, якая займаецца арганізацыяй канцэртаў і прапагандай музычнага мастацтва.
Артыст філармоніі.
2. Канцэртная зала такой установы.
|| прым. філармані́чны, -ая, -ае.
Ф. аркестр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)