Verbum

маро́ка, -і, ДМ -ро́цы, ж. (разм.).

Аб чым-н. блытаным, клапотным.

З гэтай справай адна м.

абсцы́са, -ы, ж. (спец.).

Адна з каардынат, якая вызначае месца пункта ў прасторы.

|| прым. абсцы́сны, -ая, -ае.

двукро́п’е, -я, мн. -і, -яў, н.

Знак прыпынку ў выглядзе дзвюх кропак, размешчаных адна над адной (:).

Паставіць д.

жывёліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Тое, што і жывёла (у 1 знач.), адна асобная жывёла.

Пазваночная ж.

буха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Адна штука печанага чорнага хлеба; бохан.

Б. свежага хлеба.

ар, а́ра, мн. а́ры, а́раў, м.

Мера зямельнай плошчы ў метрычнай сістэме, роўная 100 м²; адна сотая гектара.

прадуктаабме́н, -у, м.

Абмен аднаго віду прадуктаў, вырабаў на другі від як адна з форм эканамічных сувязей у грамадстве.

цаглі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Адна штука цэглы.

|| памянш. цаглі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

ты́сячны, -ая, -ае.

1. гл. тысяча.

2. Які складаецца з тысячы якіх-н. адзінак.

Т. мітынг.

3. Вартасцю ў тысячу рублёў або які ацэньваецца тысячамі.

4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тысячу.

Адна тысячная доля секунды.

5. у знач. наз. ты́сячная, -ай, ж. Тысячная частка чаго-н.

Адна тысячная.