разды́мны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім можна аддзяліць адну дэталь ад другой без пашкоджання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самааку́пнасць, ‑і, ж.

Спосаб вядзення гаспадаркі, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі прадпрыемства, установы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самааку́пны, ‑ая, ‑ае.

Такі спосаб гаспадарання, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі. Самаакупнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серпента́рый, ‑я, м.

Запаведнік, у якім утрымліваюць ядавітых змей і забіраюць ад іх яд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спара́нгій, ‑я, м.

Орган раслін, у якім утвараюцца споры, што служаць для бясполага размнажэння.

[Ад грэч. spora — пасеў і angeion — сасуд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыпалітагра́фія, ‑і, ж.

Паліграфічнае прадпрыемства, на якім працэс друкавання выконваецца друкарскім і літаграфскім спосабам!.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыцю́р, ‑у, м.

Глыбокі слой алею або жывёльнага тлушчу, у якім смажаць кулінарыя вырабы.

[Фр. friture.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чамбу́р, ‑а, м.

Повад аброці, на якім водзяць або за які прыводзяць верхавога каня.

[Цюрк. čumbur]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраско́п, ‑а, м.

Прыбор для выяўлення і вымярэння электрычных зарадаў у якім‑н. целе.

[Ад слова электра... і грэч. skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канто́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Высокі пісьмовы стол з нахіленай дошкай, за якім працуюць, стоячы або седзячы на высокай табурэтцы.

2. Невялікае памяшканне для майстра, кіраўніка цэха і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)