Verbum

кры́шачку, прысл.

Зусім нямнога; трошкі. Калі шчыра прызнацца, Мне крышачку шкода, Што з табою сустрэўся Я ў сталыя годы. Панчанка.

кува́ць, ‑ае; незак.

Абл. і паэт. Тое, што і кукаваць. Калі ў лесе зязюля кувала, Маці сына дадому чакала. Прыходзька.

кур’ёз, ‑у, м.

Недарэчны выпадак, смешнае здарэнне. Бедная слоўная палітра прыводзяць часамі проста да кур’ёзаў, калі сур’ёзнае становіцца смешным. Скрыган.

[Ад фр. curieux, curieuse — забаўны, цікавы.]

леснікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Разм. Займацца леснікоўствам, служыць лесніком. [Сяргей:] — Пятру твайму гадоў восем было, калі бацька кінуў леснікаваць. Шамякін.

папамаршырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Разм. Маршыраваць доўга, неаднаразова. [Мікалай:] — Я папамаршыраваў пад палкавую музыку. Бывала калі [грымнуць]!.. Паўгорада сыходзілася слухаць. Чорны.

паху́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Час ад часу хукаць. Работай сагрэйся, калі халады, Не будзеш пахукваць на рукі тады. Бялевіч.

пашля́ціна, ‑ы, ж.

Разм. пагард. Што‑н. вельмі пошлае. «Калі .. [Лапата] будзе плесці пашляціну, — думаў Вішнёў, — я яму скажу: «Змоўкні». Грамовіч.

хітрэ́ц, ‑раца, м.

Хітры чалавек; хітрун. [Колька:] — Калі ж ты іх [алоўкі] купіў? От хітрэц, разам хадзілі і я не бачыў. Чарнышэвіч.

хлю́пкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Гразкі, багністы. [Дзед:] — Ну што ж, калі духу на такую хлюпкую дарогу не хапіла, то адпачні. Бажко.

шыко́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шыкоўнага. Але калі заходзіла сонца, уся шыкоўнасць гублялася: Чымган рабіўся пануры, як стары сівы дзед. Лужанін.