фагапрафіла́ктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Выкарыстанне прэпаратаў бактэрыяфагу для папярэджання некаторых інфекцыйных захворванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́навы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выдалення нечыстот і бруднай вады. Фанавыя трубы. Фанавая помпа.

[Ад фр. fange — бруд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́са, ‑ы, ж.

Разм. Драўляная дзежка з клёпак, якая служыць для захоўвання розных прадуктаў.

[Польск. fasa ад ням. Fass — бочка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотакарэспандэ́нцыя, ‑і, ж.

Карэспандэнцыя для якога‑н. часопіса або газеты ў выглядзе фатаграфічных здымкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотарэакты́ў, ‑тыву, м.

У фатаграфіі — рэчыва, якое выкарыстоўваецца для хімічнай апрацоўкі плёнкі і фотапаперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́рма, ‑ы, ж.

Спец. Устройства для падачы сціснутага паветра ў металургічныя печы і агрэгаты.

[Ад ням. Form — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халво́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да халвы, служыць для вырабу халвы. Халвовы цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храміро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для храміроўкі, храміравання. Храміровачны матэрыял. Храміровачны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвердаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор, які служыць для вызначэння ступені цвёрдасці якога‑н. рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэліба́т, ‑у, М ‑баце, м.

Абавязковая бясшлюбнасць, устаноўленая для каталіцкага духавенства і праваслаўнага манаства.

[Ад лац. caelebs — нежанаты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)