цэліба́т, ‑у,
Абавязковая бясшлюбнасць, устаноўленая для каталіцкага духавенства і праваслаўнага манаства.
[Ад лац. caelebs — нежанаты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэліба́т, ‑у,
Абавязковая бясшлюбнасць, устаноўленая для каталіцкага духавенства і праваслаўнага манаства.
[Ад лац. caelebs — нежанаты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)