плісэ́,
1. Дробныя паралельныя складкі на матэрыяле (тканіне), зробленыя шляхам спецыяльнай апрацоўкі.
2.
[Фр. plisse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плісэ́,
1. Дробныя паралельныя складкі на матэрыяле (тканіне), зробленыя шляхам спецыяльнай апрацоўкі.
2.
[Фр. plisse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спавясці́ць, ‑вяшчу, ‑вясціш, ‑вясціць; ‑вясцім, ‑весціце;
Тое, што і апавясціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стая́лы, ‑ая, ‑ае.
Не праточны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укра́дзены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чараўні́ца, ‑ы,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чы́рвана,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энклі́тыка, ‑і,
У лінгвістыцы — слова, якое не мае ўласнага націску і стаіць пасля націскнога слова, да якога яно непасрэдна прымыкае, утвараючы разам з ім адно цэлае ў адносінах націску, напрыклад:
[Ад грэч. enklitikós — які нахіляецца назад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эскула́п, ‑а,
1.
2.
[Aesculapius — лацінізаваная назва старажытнагрэчаскага бога лячэння Асклепія.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́дзершчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куды́
1.
2. в знач. частицы куда́;
◊ хоць к. —
к.
хто к. — кто куда́;
к. папа́ла — куда́ попа́ло;
к. но́гі нясу́ць — куда́ но́ги несу́т;
к. ве́цер дзьме — куда́ ве́тер ду́ет;
к. ні кінь во́кам — куда́ ни кинь гла́зом;
к. во́чы глядзя́ць — куда́ глаза́ глядя́т;
не ве́даць, к. во́чы дзець — не знать, куда́ глаза́ деть;
не ве́даць, к. ру́кі дзець — не знать, куда́ ру́ки деть;
к. груга́н касце́й не занясе́ — куда́ во́рон косте́й не занесёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)