адгаблява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

Габлюючы, зрабіць роўным, гладкім.

А. падлогу ў новай хаце.

|| незак. адгаблёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іна́чай.

1. прысл. Іншым спосабам, па-іншаму.

Зрабіць і.

2. злуч. супраціўны. У адваротным выпадку; а то.

Трэба спяшацца, і. спазніцца можна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

Намагацца, старацца зрабіць што-н.

Колькі ні сілься, а адной не ўправіцца з гаспадаркай.

Дзіця сілілася ўстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ґе́рзаць ’падплятаць (лапці)’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. ker̃zoti ’зрабіць абы-як’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лаўчы́цца ’знаходзіць зручны момант, каб спрытным рухам зрабіць што-небудзь’ (ТСБМ). Да лоўкі (гл.), як мя́ккі — мякчыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Прарумя́ніць ’працерці, памыць, пачысціць’ (Ян.). Няясна. Магчыма, да румяніць (гл.), якое ужываецца тут пераносна: ’зрабіць светлым, ясным’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зро́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́татуіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць татуіроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наварсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Зрабіць варсістым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажаўці́ць, ‑жаўчу, ‑жоўціш, ‑жоўціць; зак.

Зрабіць жоўтым, жаўцейшым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)