Verbum

мазжачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Аддзел галаўнога мозга, які знаходзіцца ў патылічнай частцы чэрапа і адказвае за каардынацыю рухаў і раўнавагу.

|| прым. мазжачко́вы, -ая, -ае.

македо́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Паўднёваславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Македоніі.

|| ж. македо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. македо́нскі, -ая, -ае.

манда́т, -а, М -да́це, мн. -ы, -аў, м.

Дакумент, які пацвярджае тыя або іншыя правы і паўнамоцтвы прад’яўніка.

Дэпутацкі м.

|| прым. манда́тны, -ая, -ае.

Мандатная камісія.

мару́да, -ы, Д -у, Т -ам, М -дзе, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ру́д (разм.).

Чалавек, які вельмі павольна ўсё робіць.

марыяне́тачны, -ая, -ае.

1. 3 удзелам марыянетак (у 1 знач.).

М. тэатр.

2. перан. Які не мае самастойнасці, а слепа выконвае чыю-н. волю.

М. ўрад.

мемара́ндум, -а, мн. -ы, -аў, м. (афіц.).

Дыпламатычны дакумент, у якім выказваюцца погляды ўрада дадзенай дзяржавы па якім-н. пытанні і які ўручаецца прадстаўніку іншай дзяржавы.

ме́ткі, -ая, -ае.

1. Здольны дакладна пападаць у цэль.

М. стралок.

2. перан. Які выразна і трапна азначае што-н.

Меткае параўнанне.

|| наз. ме́ткасць, -і, ж.

міга́льны, -ая, -ае (спец.).

1. Звязаны з працэсам мігання, які служыць для мігання.

Мігальная перапонка вока.

2. Забяспечаны раснічкамі, якія заўсёды знаходзяцца ў руху.

М. эпітэлій.

му́драсць, -і, ж.

1. гл. мудры.

2. Глыбокі розум, заснаваны на жыццёвым вопыце.

Народная м.

○

Зуб мудрасці — трэці вялікі карэнны зуб, які вырастае пасля дваццаці гадоў.

музы́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да музыкі.

М. інструмент.

М. вечар.

М. твор.

М. магазін.

М. кабінет.

Музычная драма.

М. вобраз.

|| наз. музы́чнасць, -і, ж.