калама́зь, ‑і, ж.

Мазь з дзёгцю, смалы і солі для змазвання калёс; калёсная мазь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнаміна́цыя, ‑і, ж.

Змяненне намінальнай вартасці грашовых знакаў для стабілізацыі валюты і спрашчэння разлікаў.

[Ад лац. denominatio — перайменаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрмато́з, ‑у, м.

Агульны тэрмін для абазначэння хвароб скуры і яе прыдаткаў (валасоў, ногцяў).

[Ад грэч. derma, dermatos — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэтана́тар, ‑а, м.

Спец. Капсуль, запал, якія прымяняюцца для ўзрыву асноўнага зарада ў боепрыпасах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаве́ль, ‑вялю; м.

Хлорысты раствор, едкая зеленавата-жоўтая вадкасць, якая выкарыстоўваецца для адбелкі тканін.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занара́дзіць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак., што.

Выдзеліць, назначыць па нараду. Занарадзіць матэрыялы для будаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для ўтварэння цягі, вентыляцыі і пад. Выцяжны комін. Выцяжная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярста́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Друкарскі інструмент для ручнога набору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Трубаправод для перадачы газу на адлегласць. Газаправод Дашава — Мінск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гасці́ніца, ‑ы, ж.

Дом з мэбляванымі пакоямі для часовага пражывання прыезджых. Пасяліцца ў гасцініцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)