Verbum

траці́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца трэцяй стадыяй у развіцці чаго-н.

Трацічная форма хваробы.

2. Старая назва першага перыяду кайназойскай эры (спец.).

Т. перыяд.

трохтыднёвы, -ая, -ае.

1. Які працягваецца тры тыдні.

Трохтыднёвая камандзіроўка.

2. Разлічаны на тры тыдні.

Т. запас харчоў.

3. Узростам у тры тыдні.

Трохтыднёвае дзіця.

труба...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да труб (у 1 знач.), напр.: трубаачышчальнік, трубаачышчальны, трубазваршчык, трубаліцейны, трубаправод, трубапракатны, трубатранспарт, трубаўкладчык.

туні́сцы, -аў, адз. туні́сец, -нісца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туніса.

|| ж. туні́ска, -і, ДМ -нісцы, мн. -і, -сак.

|| прым. туні́скі, -ая, -ае.

ту́ркі, -аў, адз. ту́рак, -рка, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Турцыі.

|| ж. турча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. турэ́цкі, -ая, -ае.

туркме́ны, -аў, адз. -ме́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туркменістана.

|| ж. туркме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. туркме́нскі, -ая, -ае.

тытані́чны, -ая, -ае (высок.).

1. Які вызначаецца вялікай фізічнай або духоўнай сілай, розумам, талентам; уласцівы тытану¹ (у 2 знач.).

2. Вялікі па сіле, размаху; грандыёзны.

узбуджа́льны, -ая, -ае.

1. Які прыводзіць у стан узбуджэння.

Узбуджальныя сродкі.

2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння.

Лёгка ў. чалавек.

|| наз. узбуджа́льнасць, -і, ж.

указа́льны, -ая, -ае.

Які ўказвае на што-н. або выражае ўказанне.

Указальныя знакі.

У. займеннік.

◊

Указальны палец — другі палец на руцэ паміж вялікім і сярэднім.

уласці́вы, -ая, -ае; каму-чаму.

Які характэрны для каго-, чаго-н., з’яўляецца ўласцівасцю, якасцю каго-, чаго-н.

З уласцівай яму працавітасцю.

Чалавеку ўласціва (прысл.) памыляцца.