Verbum

дыя́спара, -ы, мн. -ы, -пар, ж.

Частка народа (этнічнай супольнасці), якая жыве па-за межамі гістарычнай радзімы.

Беларуская д. ў Канадзе.

за́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Частка абутку над абцасам, якая ахоплівае пяту.

2. Дэкарацыя на заднім плане сцэны (спец.).

задо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.

Задняя частка якога-н. прадмета (звычайна пра павозку, мэблю).

Сесці ў задку калёс.

Цялячы з.

затво́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Частка агнястрэльнай зброі для закрывання і адкрывання канала ствала.

З. вінтоўкі.

|| прым. затво́рны, -ая, -ае.

квета...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кветкі (у 1 знач.), кветак, напр.: кветаед (жук), кветалісцік.

клу́бень, -бня, мн. -бні, -бняў, м.

Патоўшчаная мясістая частка сцябла або кораня расліны.

Клубні бульбы.

|| прым. клу́бневы, -ая, -ае.

Клубневыя расліны.

клю́шня, -і, мн. -і, -шань і -шняў, ж.

Канечная частка ножкі рака і ракападобных, якая нагадвае клешчы.

|| прым. клю́шневы, -ая, -ае.

кні́га...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кніг (у 1 знач.), напр.: кнігавыдавец, кнігавыдавецтва, кнігавыдача, кнігагандаль.

контр...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае процідзеянне, проціпастаўленне, процілегласць таму, што выражана ў другой частцы, напр.: контрудар, контрманеўр, контрпрапаганда.

крыштале... (а таксама крышталя...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да крышталёў, напр.: крышталепадобны, крышталегідрат, крышталекераміка, крышталеўтварэнне.