мярэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., што і без дап.

Рабіць мярэжку, аздабляць мярэжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклада́ючы,

У выразе: не пакладаючы рук — шчыра, старанна, не перастаючы (рабіць што‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; незак., што.

Разм. Рабіць касматым. Касмаціць матэрыял. Касмаціць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.

У шахматнай гульні — зрабіць (рабіць) ракіроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрынцава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑чуецца; незак.

1. Рабіць сабе спрынцаванне.

2. Зал. да спрынцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тупі́ць, туплю, тупіш, туліць; незак., што.

Рабіць тупым (у 1 знач.). Тупіць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фе́я, ‑і, ж.

У заходнееўрапейскай міфалогіі — істота жаночага полу, здольная рабіць цуды; чараўніца.

[Фр. fée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экранізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) экранізацыю. Экранізаваць спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гразі́ць, гражу́, гро́зіш, гро́зіць; незак.

1. каму чым. Абяцаць зрабіць каму-н. непрыемнасць.

Г. турмой.

2. каму і без дап. Рабіць пагражальны жэст.

Г. пальцам.

|| зак. прыгразі́ць, -гражу́, -гро́зіш, -гро́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны і дазава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дазіроўку, вызначаць дозу.

Д. лякарства.

|| наз. дазі́раванне, -я, н. і дазава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)