фура́жачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фуражкі; звязаны з вырабам, продажам фуражак. Фуражачная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебагандлёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хлебагандлю, звязаны з ім. Хлебагандлёвыя арганізацыі. Хлебагандлёвая сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хронаметра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хронаметражу, звязаны з хронаметражам. Хронаметражныя работы. Хронаметражныя назіранні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цепласілавы́, ‑ая, ‑ое.

Звязаны з перапрацоўкай цеплавой энергіі ў іншыя віды. Цепласілавы цэх. Цепласілавая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цукраварства, звязаны з цукраварствам. Цукраварны завод. Цукраварная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ По́ўрэй, повэрэй, повэр ’вырай’ (ТС). Да выраі 5, выр (гл.). Пачатак слова, магчыма, звязаны з павярнуць (павернуць) ’вярнуць (назад)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэрытарыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнай зямельнай прасторы, да тэрыторыі, звязаны з ёй. Тэрытарыяльныя межы. Тэрытарыяльная цэласнасць. // Звязаны з дадзенай, пэўнай тэрыторыяй, мясцовы. Тэрытарыяльныя дыялекты. Тэрытарыяльная партыйная арганізацыя.

•••

Тэрытарыяльныя воды — частка мора ці акіяна, на якую распаўсюджваецца суверэнітэт прыбярэжнай дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́тны, -ая, -ае.

1. Які даецца за плату, падлягае аплаце.

П. праезд.

Платная паліклініка.

2. Які атрымлівае грашовую плату за сваю работу; звязаны з атрыманнем грашовай узнагароды, платы.

П. работнік.

Платная пасада.

3. Які карыстаецца чым-н. за плату (разм.).

П. наведвальнік.

|| наз. пла́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бляха́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бляхара; звязаны з вырабам рэчаў з бляхі. Бляхарная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяззлу́чнікавы, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — звязаны ў сінтаксічнае цэлае без дапамогі злучнікаў. Бяззлучнікавы сказ. Бяззлучнікавая сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)