змацава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Моцна злучыцца аднаму з другім, далучыцца адзін да другога пры дапамозе чаго‑н. Дэталі добра змацаваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

1. што. Выпрасаваць добра, акуратна. Напрасаваць сукенку.

2. чаго. Выпрасаваць нейкую колькасць чаго‑н. Напрасаваць бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.

2. і без дап. Заняцца паяннем некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухо́дацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца, замарыцца. Прысеў [Арцём] на кругляк і адчуў, што стаміўся: уходаўся-такі добра за дзень. Дзятлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотагені́чны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які мае знешне выразныя рысы, што добра перадаюцца на фотаздымку ці на экране. Фотагенічны твар. Фотагенічны выгляд.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і §епоз — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хуліга́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хулігана, уласцівы яму. Хто-хто. □ Янук добра разумее сапраўдны сэнс хуліганскага ўчынку Гарыдаўца. Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяпе́рака, прысл.

Абл. Цяпер. — Цяперака лета, можна і ў зямлянцы пажыць. Сачанка. — Цяперака, дзядок, будзе добра! — казаў.. [Андрэйка], мацаючы рукамі засланку. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвонагвардзе́ец, ‑дзейца, м.

Баец Чырвонай гвардыі. Іван Міхайлавіч добра ведаў дарогу. Не раз даводзілася яму праводзіць па ёй сваіх чырвонагвардзейцаў. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кавацца сов., прям., перен. вы́коваться;

падко́ва до́бра ~валася — подко́ва хорошо́ вы́ковалась;

хара́ктар геро́я ~ваўся ў барацьбе́ — хара́ктер геро́я вы́ковался в борьбе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыляпі́цца сов., прям., перен. прилепи́ться;

пла́стыр до́бра ~пі́ўся — пла́стырь хорошо́ прилепи́лся;

ён ~пі́ўся на ко́нчыку зэ́дліка — он прилепи́лся на ко́нчике скаме́йки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)