прыціра́нне ср.

1. спец. (действие) притира́ние; прити́рка ж.;

2. (вещество для втирания) притира́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пітны́ (пригодный для питья) питьево́й;

~на́я вада́ — питьева́я вода́;

○ ~на́я со́да — питьева́я со́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насо́с I, -су м., вет. насо́с

насо́с II м. (для накачивания воздуха) насо́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старо́жка ж.

1. (помещение для сторожа) сторо́жка, карау́льня;

2. разг. (женщина-сторож) сторожи́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́ра, -ы, ж.

1. Тое, на што можна абаперціся, што служыць для падтрымкі чаго-н.

А. для моста.

Плошча апоры.

2. перан. Дапамога, сіла, што падтрымлівае каго-, што-н.; падтрымка.

Дзеці — а. для бацькоў у старасці.

3. перан. Зыходны пункт, аснова чаго-н.

Вопыт папярэднікаў — а. для далейшых даследаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́ла, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Вялікае памяшканне для публічных сходаў, для заняткаў чым-н. і іншых мэт.

Актавая з.

Чытальная з.

2. Прасторны парадны пакой для прыёму гасцей.

|| прым. за́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́кінг, -а і -у, м.

1. -у. Перапрацоўка нафты і нафтапрадуктаў для атрымання бензіну і іншай сыравіны для хімічнай прамысловасці.

2. -а, мн. -і, -аў. Спецыяльная ўстаноўка для такой перапрацоўкі.

|| прым. крэ́кінгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

істэры́чны, -ая, -ае.

1. гл. істэрыя.

2. Хворы на істэрыю.

Істэрычная жанчына.

3. Характэрны для істэрыі, для істэрыка.

І. рогат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́ба², -ы, мн. -ы, баб, ж. (спец.).

Ударная частка механічнага молата для забівання паляў і для іншых мэт.

Чыгунная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азана́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для атрымання азону, а таксама для ўзбагачэння азонам паветра.

|| прым. азана́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)