Verbum

капельма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Кіраўнік хору або аркестра; дырыжор.

|| прым. капельма́йстарскі, -ая, -ае.

карупцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзяржаўны чыноўнік, палітычны або грамадскі дзеяч, замешаны ў карупцыі.

ківо́т, -а, М -во́це, мн. -ы, -аў, м.

Зашклёная створкавая рама або шафка для абразоў.

кок², -а, м.

Мужчынская прычоска — начэсаная або закручаная пасма валасоў над ілбом.

Прычоска з кокам.

выра́злівы, -ая, -ае.

Які выражае ўнутраныя перажыванні або якасці.

В. позірк.

|| наз. выра́злівасць, -і, ж.

бэ́та-часці́ца, -ы, мн. -ы, -ці́ц, ж.

Электрон або пазітрон, якія вылучаюцца пры бэта-распадзе.

валасня́, -і́, ж., зб. (разм., пагард.).

Калматыя пасмы валасоў чалавека або шэрсці жывёлы.

Зарасці валаснёй.

віду́шчы, -ая, -ае.

Які мае зрок, бачыць або здольны бачыць.

В. чалавек.

Адзінае відушчае вока.

военача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вайсковы або флоцкі начальнік, камандзір (звычайна вышэйшы).

Вопытны в.

асіме́трыя, -і, ж.

Адсутнасць або парушэнне сіметрыі.

|| прым. асіметры́чны, -ая, -ае; наз. асіметры́чнасць, -і, ж.