Verbum

шчыпцы́, ‑оў; адз. няма.

Інструмент у выглядзе двух змацаваных па шарніры стрыжняў, які служыць для сціскання, расколвання, схоплівання, выдзірання чаго‑н. Шчыпцы для завіўкі валасоў. □ Паварушыў [дзед] шчыпцамі [ў каміне]. Сноп іскраў ірвануўся ўгору. Алесь маўчаў, гледзячы ў зыркае полымя. Караткевіч.

медалье́р, ‑а, м.

Спецыяліст па вырабу форм для адліўкі і чаканні манет і медалёў.

[Фр. médailleur.]

медалье́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вырабам форм для адліўкі і чаканні манет і медалёў.

ме́шалка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для размешвання чаго‑н.

мігрэ́невы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мігрэні. // Прызначаны для лячэння мігрэні. Мігрэневы карандаш.

мнагаме́сны, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю месц для пасажыраў, гледачоў і пад. Мнагамесны самалёт.

надзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для надзімання чаго‑н. паветрам. Надзімальны кампрэсар.

падсяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да падсеву; які служыць для падсеву. Падсяўны лубін.

пажы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае рэчывы, патрэбныя для харчавання, жыўлення. Пажыўная страва. Пажыўныя рэчывы.

пакры́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пакрышак, прызначаны для прыгатавання іх. Пакрышачная гума.