Verbum

выбухны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць для ўтварэння выбуху (у 1 знач.).

Выбухная камера.

2. Такі, вымаўленне якога суправаджаецца выбухам (пра гукі мовы).

Выбухныя зычныя.

выбухо́вы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам выбуху або здольны ўтварыць выбух ці здольны ўзрывацца.

Выбуховая хваля.

Выбуховыя рэчывы.

вяльмо́жа, -ы, мн. -ы, -аў, м.

1. Знатны і багаты саноўнік (уст.).

Царскія вяльможы.

2. Пра чалавека, які зазнаўся (іран.).

Вельмі рана адчуў сябе вяльможам.

гарбано́сы, -ая, -ае.

1. Пра чалавека: які мае нос з гарбінкай.

2. Пра жывёл: з выпуклай верхняй лініяй морды.

Г. лось.

|| наз. гарбано́сасць, -і, ж.

гаро́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які пастаянна жыве ў горы, нястачы; гарапашнік.

|| ж. гаро́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. гаро́тніцкі, -ая, -ае.

адчува́льны, -ая, -ае.

1. Які адчуваецца, здольны выклікаць адчуванне.

А. подых ветру.

2. Моцны, значны.

А. ўдар па ворагу.

Адчувальныя выдаткі.

|| наз. адчува́льнасць, -і, ж.

азербайджа́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Азербайджана.

|| ж. азербайджа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. азербайджа́нскі, -ая, -ае.

аквалангі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Плывец, які карыстаецца аквалангам.

|| ж. аквалангі́стка, -і, ДМ, -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. аквалангі́сцкі, -ая, -ае.

акіянагра́фія, -і, ж.

Раздзел акіяналогіі, які вывучае форму, памеры і глыбіню акіянаў і мораў, характар іх берагоў, будову дна і пад.

|| прым. акіянаграфі́чны, -ая, -ае.

акцы́з, -у, м.

Ускосны падатак на тавары шырокага спажывання і паслугі, які ўваходзіць у іх кошт і складае частку бюджэту краіны.

|| прым. акцы́зны, -ая, -ае.