суця́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., неадабр.).

Чалавек, які займаецца суцяжніцтвам, цяганінай па судах.

|| ж. суця́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. суця́жніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)