несвято́чны, ‑ая, ‑ае.

Будны, не такі, як у свята. Несвяточны дзень. Несвяточны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпа́рны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не складае разам з іншым пары. Няпарны абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памярцве́лы, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у мёртвага, смяротна-бледны, змярцвелы; застылы. Памярцвелыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сотападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Па сваёй будове такі, як соты ​1. Сотападобная абмотка шпулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суадно́сны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа быць суаднесены з чым‑н. Суадносныя паняцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супаста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа быць супастаўлены з чым‑н. Супастаўныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удаві́ны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць, уласцівы ўдаве; такі, як ва ўдавы. Удавіная доля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блу́дны¹, -ая, -ае.

1. Які ходзіць, блукае, не знаходзячы месца, дому.

2. Не прамы, звілісты, дзе лёгка заблудзіць.

Блудная дарога.

3. перан. Не такі, як прынята, не зусім звычайны.

Блудны сын — пра легкадумнага, свавольнага чалавека, які раскаяўся ў сваіх памылках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаксі́вы, -ая, -ае.

1. Які часта плача, заўсёды гатоў плакаць.

Плаксівае дзіця.

2. Такі, які бывае пры плачы, які выражае гатоўнасць плакаць.

П. голас. П. твар.

Гаварыць плаксіва (прысл.).

3. Які любіць скардзіцца, наракаць.

П. чалавек.

|| наз. плаксі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смяшлі́вы, -ая, -ае.

1. Схільны часта смяяцца, якога можна лёгка рассмяшыць.

С. чалавек.

2. Які выражае гатоўнасць да смеху.

С. позірк.

С. твар.

3. Пра настрой: такі, пры якім усё здаецца смешным, увесь час хочацца смяяцца.

|| наз. смяшлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)