Verbum

пра́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Плоскі драўляны брусок з ручкай для выбівання бялізны пры мыцці ці абівання, абмалоту лёну і пад.

дадушы́, выкл. (разм.).

Ужыв. як падмацаванне пры запэўніванні каго-н. у чым-н., па знач. блізкае да слова «далібог».

Д., гэта праўда.

дактылало́гія, -і, ж. (спец.).

Своеасаблівая форма маўлення глуханямых: узнаўленне пры дапамозе пальцаў рук арфаграфічнай формы слова; ручная азбука.

|| прым. дактылалагі́чны, -ая, -ае.

купе́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Пасудзіна ў форме чашы, у якую апускаюць дзіця пры царкоўным абрадзе хрышчэння.

|| прым. купе́льны, -ая, -ае.

ляско́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Дзіцячая цацка, пры дапамозе якой утвараецца дробны, перарывісты стук.

Дзеці бегалі з ляскоткамі.

ма́заць², ма́жу, ма́жаш, ма́жа; маж; незак. (разм.).

Рабіць промахі (пры стральбе, у гульні).

М. з ружжа.

|| зак. прама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж.

разва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Раздзяліць на часткі пры дапамозе вагаў.

Р. муку.

Р. цукар.

|| незак. разва́жваць, -аю, -аеш, -ае.