тысяча...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які змяшчае тысячу якіх-н. адзінак, напр.: тысячаградусны, тысячакіламетровы, тысячарублёвы, тысячатонны, тысячагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васьму́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. уст.

1. Восьмая частка фунта (каля 50 грамаў). Васьмушка махоркі.

2. Восьмая частка, доля якога‑н. прадмета. Васьмушка друкарскага ліста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дзел, ‑у, м.

Частка маёмасці, атрыманая ў карыстанне кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воўнапрадзі́льня, ‑і, ж.

Прадпрыемства або частка яго, дзе прадзецца воўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашы́ек, ашыйка, м.

Частка мясной тушы, якая прылягае да шыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запя́сце, ‑я, н.

Частка кісці рукі паміж перадплеччам і пясцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заты́льнік, ‑а, м.

Задняя частка ствольнай каробкі ў ручным кулямёце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́знік, ‑а, м.

Спец. Частка тычынкі, якая злучае палавінкі пыльніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжлапа́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж лапаткамі. Міжлапатачная частка хрыбетніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхво́снік, ‑а, м.

Частка шляі, якая праходзіць пад хвастом каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)