Verbum

зры́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

Нечакана, з шумам упасці, зваліцца.

Гора зрынулася на чалавека (перан.).

|| незак. зрына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

іскрамётны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Які кідае іскры, іскрысты.

І. агонь.

2. перан. Яркі, агністы.

І. позірк.

|| наз. іскрамётнасць, -і, ж.

вы́карабкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Карабкаючыся, вылезці, выбрацца.

В. з ямы.

В. з бяды (перан., разм.).

|| незак. выкара́бквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

бясхма́рны, -ая, -ае.

1. Без хмар, ясны.

Бясхмарнае неба.

2. перан. Нічым не азмрочаны, шчаслівы.

Бясхмарнае жыццё.

|| наз. бясхма́рнасць, -і, ж.

аско́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Тое, што і аскепак.

Асколкі шкла.

А. мінулага (перан.).

|| прым. аско́лачны, -ая, -ае.

Асколачная бомба.

ахаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Стаць халодным, астыць.

Вар ахаладзеў.

2. перан. Стаць абыякавым, больш спакойным.

Ахаладзеў запал і рашучасць.

бацы́ла, -ы, мн. -ы, -цы́л, ж.

Хваробатворная бактэрыя, якая мае форму палачкі.

Туберкулёзная б.

Б. ўтрыманства (перан.).

|| прым. бацы́лавы, -ая, -ае.

без’язы́кі, -ая, -ае.

1. Які не валодае мовай, нямы.

2. перан. Які не ўмее добра, свабодна гаварыць.

|| наз. без’язы́касць, -і, ж.

адгамані́ць, -маню́, -мо́ніш, -мо́ніць; зак.

1. Скончыць гамонку, перастаць гаманіць.

Адгаманілі дзядзькі і разышліся.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Усё прайшло, адгаманіла.

ако́вы, ако́ў.

1. (уст.). Кайданы.

2. перан., чаго і якія. Тое, што скоўвае, абмяжоўвае, звязвае дзейнасць (высок.).

А. рабства.

А. цяжкія.