дру́за, ‑ы, ж.

Група крышталяў, якія зрасліся ў аснове.

[Ням. Druse — шчотка.]

друза́, ‑ы, ж.

Абл. Друз. Цагляная друза засталася пасля разбураных сцен. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змру́жыцца, ‑жыцца; зак.

Абл. Заплюшчыцца, самкнуцца (пра вочы, павекі). Якое дзіва тут, Што змружацца павекі: Ад рання інстытут, Пасля — бібліятэкі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надвячо́рак, ‑рка, м.

Пара перад самым вечарам. Стаяў ціхі надвячорак пасля спякотага дня. Грамовіч. У даліну артылерысты прыехалі хмурным надвячоркам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Не забяспечаны ўсім неабходным. Пасля нядоўгага адпачынку ў партызанскім лагеры паходнае жыццё наша здаецца яшчэ больш няўладжаным. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассаба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Разбэсціцца, распусціцца. І так рассабачыўся [Пракоп], што пасля ўжо куды сам захоча, туды і ідзе. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руса́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да русалляў. Русальныя ігрышчы.

•••

Русальны тыдзень — першы тыдзень пасля свята сёмухі, калі спраўляліся русальныя абрады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пе́ндрыць ’цяміць, кеміць, разумець’. Да пе́трыць (гл.). Пасля з’яўлення другаснай экспрэсіўнай назалізацыі ‑т‑ азванчэла.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пу́рзнуць ’пырснуць, моцна паліцца’ (ТС). “Звонкі” варыянт гукапераймальнага пырснуць, гл. (у < ы пасля губнога).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пінчукі́ ’адросткі пер’яў пасля лінькі птушак’ (нясвіж., Сл. ПЗБ; карэліц., Сцяшк. Сл.). Гл. пянчук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стары́, -а́я, -о́е.

1. Які дасягнуў старасці.

Старая жанчына.

Цяжка жыць старому (наз.).

2. Які даўно ўзнік, існуе доўгі час.

Старая вёска.

3. Якім доўга карысталіся, паношаны.

Старыя падручнікі.

Старая сукенка.

4. Мінулы, які даўно прайшоў, не сучасны.

Старыя парадкі.

5. Які быў раней, папярэднічаў каму-, чаму-н.

Старое рэчышча ракі.

6. Зроблены, створаны даўней і які захаваўся да цяперашняга часу; даўнейшы.

Старая частка горада.

Старая архітэктура.

7. Вопытны, бывалы.

С. грыбнік.

8. Даўно вядомы.

Старая прымаўка.

9. Які стаў нясвежым, страціў свае якасці (пра прадукты харчавання).

Старое сала.

10. Які стаў несапраўдным пасля пэўнага тэрміну або пасля выкарыстання.

С. білет.

С. пропуск.

◊

І стары і малады — усе да аднаго, усе без разбору.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)