фал м., мор., ав. фал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарштэ́вень, -тэ́ўня м., мор. форште́вень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фордэві́нд, -ду м., мор. фордеви́нд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хваляме́р м., радио, мор. волноме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шварто́ў, -то́ва м., мор. шварто́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпанго́ўт м., мор., ав. шпанго́ут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпрынто́ў, -то́ва м., мор. шпринто́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шту́рман м., мор., ав. шту́рман

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шту́рманства ср., мор., ав. шту́рманство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пава́л 1 ’дзеянне паводле значэння дзеяслова паваліць; тое, што павалена; павалены лес, буралом’ (ТСБМ, Яруш., Касп.), пава́ла (Шат.), пава́лка ’тс’ (Мат. Гом.). Гл. валіць.

Пава́л 2 ’столь’ (Сцяшк. Сл., Шатал.), ’гара на хаце’ (Шатал.), пава́ла ’столь’ (Тарн.), пова́л ’тс’ (Шушк., ДАБМ, 116). Запазычанне з польск. powała ’столь з бярвення’, на што паказвае геаграфія слова. Муж. род, відавочна, пад уплывам павал 1. Польск. слова ад прасл. valiti (параўн. Брукнер, 599; Махэк, 676).

Пава́л 3 ’эпідэмія, мор’ (Сцяшк.). З рус. пова́л ’эпідэмія, чума, мор’ (ср. повальная болезнь). Далей да вал, валіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)