Verbum

запа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прылада для ўзворвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання зерня.

кафе́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Банка для захоўвання кавы.

2. Ручны млынок для размолвання кававых зерняў.

ахвя́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месца для ахвяры (у 1 знач.) або для спраўлення некаторых іншых абрадаў.

адбо́рачны, -ая, -ае.

Які служыць для адбору каго-, чаго-н.

Адборачная камісія.

Адборачныя спаборніцтвы (для адбору мацнейшых спартсменаў).

умяшча́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Месца, ёмішча для ўмяшчэння, змяшчэння чаго-н.

У. вады.

У. для збожжа.

навакаі́н, -у, м.

Прэпарат, які ўжыв. для мясцовага абязбольвання і для лячэння некаторых захворванняў.

|| прым. навакаі́навы, -ая, -ае.

ключ¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Металічная прылада для адмыкання і замыкання замка.

К. ад клеці.

2. Прылада для завінчвання і адвінчвання гаек, адкаркоўвання чаго-н., для заводкі чаго-н. і пад.

Гаечны к.

К. для механічнай цацкі.

3. перан. Тое, што служыць для разгадкі, разумення каго-, чаго-н., для авалодання чым-н.

К. шыфру.

|| памянш. клю́чык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. ключавы́, -а́я, -о́е.

по́вад², -у, мн. по́вады, -аў, м.

Тое, што служыць асновай, зачэпкай для чаго-н.

Для жартаўніка і п. знойдзецца.

пажы́так, -тку, м.

1. гл. пажыткі.

2. Здабыча, пажыва.

Мышы — самы лепшы п. для кошкі.

П. для роздуму (перан.).