пла́вающий

1. прич. які́ (што) пла́вае;

2. прил. пла́ваючы;

3. сущ. плыве́ц, род. плыўца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слабоуспева́ющий

1. прич. які́ (што) сла́ба паспява́е;

2. прил. слабапаспява́ючы;

3. сущ. слабапаспява́ючы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соотве́тствующий

1. прич. які́ (што) адпавяда́е (каму, чаму);

2. прил. адпаве́дны;

3. прил. (подходящий) прыда́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасси́рующий

1. прич., спец. які́ (што) трасі́руе;

2. прил. воен. трасі́руючы;

трасси́рующая пу́ля трасі́руючая ку́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасо́хлы, -ая, -ае.

1. Які стаў сухім, страціў вільгаць; які перасох (пра вусны).

2. Які завяў, засох ад неспрыяльных умоў.

Пасохлая трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацале́лы, -ая, -ае (разм.).

Які аказаўся цэлы сярод разбуранага; які захаваўся, уцалелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ачамярэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў горкі як чэмер; абрыдлы, які апрацівеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проходя́щий

1. прич. які́ (што) прахо́дзіць; які́ (што) міна́е; см. проходи́тьI;

2. прил. прахо́жы;

3. сущ. прахо́жы, -жага м.; міна́к, -ка́ м.; (путник) падаро́жны, -нага м., падаро́жнік, -ка м.; (пешеход) пешахо́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нізавы́, -а́я, -о́е.

1. Які дзейнічае каля самай паверхні зямлі, вады і пад.

Н. вецер.

2. Які знаходзіцца ў нізкім месцы.

Нізавая дарога.

3. Які ўтварае ніжні ярус расліннага покрыва (спец.).

Нізавыя травы.

4. Які размяшчаецца ў нізоўях ракі.

Нізавыя гарады.

5. Які звязаны непасрэдна з масамі, з народам; які абслугоўвае масы, народ.

Нізавыя арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уме́лы, -ая, -ае.

Які валодае ўменнем, які паказвае ўменне.

Умелыя рукі.

Умелае кіраўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)