Verbum

капе́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Абл. Капа ​¹. Каля ног дзяўчынкі паднялася мяккая капешка, на якую так захацелася сесці з падскокам. Гарбук.

непрыкме́чаны, ‑ая, ‑ае.

Які не звярнуў на сябе ўвагі, застаўся незаўважаным. [Міколку] .. схапілі за рукі ў вагоне двое салдат-вартавых, што стаялі непрыкмечаныя ім каля выхаду. Лынькоў.

паабга́рваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Абгарэць у нейкай ступені. Сад быў блізка, каля будынін, дык калі гарэлі ямы, то паабгарвала голле і на яблынях. Марціновіч.

паграні́чнік, ‑а, м.

Ваеннаслужачы ў войсках пагранічнай аховы. Каля варот заставы стаяў з вінтоўкаю пагранічнік-чырвонаармеец. Колас. Акружаныя ў доце, пагранічнікі біліся да апошняга патрона. Брыль.

паўстаго́ддзя, н.

Палавіна стагоддзя, пяцьдзесят гадоў. [Арэшкін:] — Тут у нас ёсць нехта Шаблюк, старэйшы настаўнік... Безумоўна, заслужаны чалавек... Нешта каля паўстагоддзя працаваў на ніве народнай асветы. Шамякін.

прышко́льны, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля школы, пры школе. Прышкольны сад. □ Другая палавіна прышкольнага ўчастка ўяўляла своеасаблівае вопытнае поле: тут быў уведзены дзевяціпольны севазварот. Шамякін.

радзі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Радзільны дом; радзільнае аддзяленне. Спыніўся [чалавек] каля нас, паздароўкаўся. Потым пытаецца, калі прымаюць перадачу ў радзілцы. Каршукоў.

спатне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і спацець. Над вухам нешта зашыпела, я спужаўся, паляцеў уніз. Бухнуўся на мох каля птушанят. Адразу спатнеў. Карпюк.

узбо́чына, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і абочына. [Зыгмусь:] — Конь хрумстае траву на ўзбочыне дарогі каля саменькага мяне. Колас. Серабром заігралі мяцёлкі Кавылю на ўзбочынах яру. Беразняк.

флако́н, ‑а, м.

Невялікая бутэлечка, пераважна для духоў. Жонка ўсміхнулася. Падала флакон з парфумаю «Лілія». Баранавых. Каля.. [мальберта], на зямлі, была расчынена скрыначка з фарбамі, флаконамі. Ракітны.

[Фр. flacon.]