Verbum

папрысо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прысунуць да каго‑, чаго‑н. усё, многае. Папрысоўваць крэслы да сцяны.

по́вязь, ‑і, ж.

Пераемная сувязь чаго‑н. Так, відаць, і тчэцца ўнепрыкметку повязь пакаленняў, часоў, лёсаў. «Звязда».

апрыёры, прысл.

1. Незалежна ад вопыту, да вопыту; проціл. апастэрыёры.

2. перан. Не правяраючы чаго‑н. загадзя.

[Лац. a — ад і priori — які папярэднічае.]

асна́шчанасць, ‑і, ж.

1. Забяспечанасць чаго‑н. снасцямі.

2. Забяспечанасць тэхнічнымі сродкамі, абсталяваннем. Тэхнічная аснашчанасць сельскай гаспадаркі.

асу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Ссунуць з чаго‑н. уніз, заваліць што‑н. Асунуць край ямы.

пе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Рабіць пеністым, узнімаць пену на паверхні чаго‑н. Вецер пеніў хвалі.

абве́шацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Увешаць сябе чым‑н.; навешаць на сябе многа чаго‑н. Абвешацца гранатамі.

абгрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пацвердзіць фактамі, прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго‑н. Абгрунтаваць вывады.

абматыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ускапаць матыкаю зямлю вакол чаго‑н.; акучыць, абгарнуць. Абматыкаваць ягадныя кусты.

камплектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Складаць камплект чаго‑н., дапаўняць да камплекту. Камплектаваць каманду. Камплектаваць школу.