душы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Той, хто душыць фізічна, сціскаючы горла; забойца.

2. перан. Рэакцыянер, цемрашал.

Д. асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

легкакры́лы, -ая, -ае.

1. Хуткі ў палётах, рухах; з лёгкімі крыламі.

Легкакрылая чайка.

2. перан. Зменлівы, няўстойлівы, мімалётны.

Легкакрылая радасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разнашэ́рсны, -ая, -ае.

1. 3 неаднолькавай шэрсцю.

Р. табун коней.

2. перан. Разнастайны па складзе (разм.).

|| наз. разнашэ́рснасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раме́сніцтва, -а, н.

1. Занятак рамяством, саматужнай работай.

2. перан. Работа без творчай ініцыятывы, па шаблоне.

Мастацтва выключае паняцце рамесніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расця́гнуты, -ая, -ае.

1. Які падоўжылі, расцягнулі.

Расцягнутая вяроўка.

2. перан. Празмерна працяглы, доўгі.

Р. даклад.

|| наз. расця́гнутасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тырані́я, -і, ж.

1. Праўленне, улада, заснаваная на самавольстве і дэспатызме.

2. перан. Дэспатызм, жорсткасць у адносінах да каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэатра́льны, -ая, -ае.

1. гл. тэатр.

2. перан. Ненатуральны, паказны, разлічаны на знешні эфект.

Т. жэст.

|| наз. тэатра́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўмёртвы, ‑ая, ‑ае.

1. Блізкі да смерці, амаль мёртвы. // перан. Амаль бязлюдны, пусты. Паўмёртвая вуліца. // Часткова засохлы, завялы (пра расліны).

2. перан. Які страціў сілы ад якога‑н. непрыемнага адчування, пачуцця. Паўмёртвы ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпатэ́нцыя, ‑і, ж.

1. Палавое бяссілле.

2. перан. Няздольнасць да творчай дзейнасці.

[Ад лац. impotentia — слабасць, бяссілле.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніба́л, ‑а, м.

Кніжн.

1. Людаед.

2. перан. Незвычайна жорсткі, люты чалавек.

[Фр. cannibale з ісп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)