Verbum

по́месь, -і, ж.

1. Жывёліна або расліна, атрыманая ад скрыжавання розных парод, гатункаў.

Мул — п. асла з кабылай.

2. перан. Мешаніна, сумесь чаго-н. разнароднага.

П. натуралізму з пошласцю.

прагарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні; -го́рнуты; зак., што.

1. Гартаючы, перабраць старонкі, лісты чаго-н.

П. кнігу.

2. Разграбаючы, прачысціць.

П. дарожку ў снезе.

|| незак. праго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

паадпада́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Адпасці, адваліцца ад чаго-н. у многіх месцах або ва ўсіх, многіх.

Паадпадаў тынк.

У выніку замаразкаў завязь агуркоў паадпадала.

паапрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго-што. Апрануць, забяспечыць вопраткай усіх, многіх.

Цёпла п. дзяцей.

2. што. Надзець на сябе многа чаго-н.

П. на сябе ўсё новае.

паве́ць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Пляцоўка пад дахам на слупах для хавання чаго-н. ад дажджу, непагоды.

Згрузіць мяхі пад п.

2. Памяшканне, дзе звычайна складаюць дровы.

падвары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак. (разм.).

1. чаго. Зварыць ці заварыць у дадатак да зваранага, заваранага раней.

П. бульбы.

П. кавы.

2. што. Зваркай прымацаваць; прыварыць.

П. планку.

папераджа́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца папярэджаннем, служыць для перасцярогі ад чаго-н.

П. стрэл.

2. Вельмі ветлівы, прыязны, паслужлівы.

Папераджальныя адносіны.

|| наз. папераджа́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

пара...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які знаходзіцца побач, адхіляецца ад чаго-н., парушае што-н.; мае адносіны да па́ры², паравы, напр.: параметрычны, парапсіхалогія, парагенератар, параадводны, параразмеркавальнік.

парадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., што.

Стаць прычынай узнікнення, з’яўлення чаго-н.

Пачутае пра яго парадзіла ўва мне непрыемнае пачуццё да гэтага чалавека.

|| незак. параджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

віно́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вінаваты ў чым-н., хто з’яўляецца прычынай, крыніцай чаго-н.

В. бедства.

В. урачыстасці (жарт.).

|| ж. віно́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.