прыкапа́ць сов.
1. (присыпать землёй) прикопа́ть;
п. са́джанцы — прикопа́ть са́женцы;
2. (копая, прибавить) подкопа́ть;
п. бу́льбы — подкопа́ть карто́шки;
гра́дка аказа́лася мало́й, давяло́ся яшчэ́ крыху́ п. — гря́дка оказа́лась ма́ленькой, пришло́сь ещё немно́го подкопа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палічы́цца сов.
1. (произвести взаимные расчёты) рассчита́ться;
2. (расквитаться) посчита́ться, свести́ счёты;
я з табо́й яшчэ́ ~чу́ся — я с тобо́й ещё посчита́юсь (сведу́ счёты);
3. (принять во внимание — обычно с отрицанием) посчита́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бі́скупскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да біскупа. Яшчэ ў X ст. тут [у Полацку], а таксама ў Тураве былі ўтвораны біскупскія кафедры. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баламу́та, ‑ы, ДМ ‑муце, ж.
Разм. Сумятня, неразбярыха, бязладдзе. [Пратасевіч:] — І ўсю гэту баламуту яшчэ больш каламуціў старшыня, якога яна [Голубава] змяніла. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дурні́чнік, ‑у, м., зб.
Разм. Сцёблы дурніц. Брусніц на пагорку, яшчэ зеленаватых, — што насыпана. Над імі — высокі дурнічнік, увесь у ягадах. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаўтля́к, ‑а, м.
Разм. Пераспелы, жоўтага колеру агурок. На гародзе, які даглядала Якімава брыгада, асталіся яшчэ [а]гуркі-жаўтлякі, пакінутыя на насенне. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загне́вацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Прыйсці ў гнеў; пачаць гневацца. [Адольф:] Калі яшчэ хоць раз перапыніце, тады загневаюся і.. кіну пець. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зненаві́дны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Ненавісны. За зямлю, на якой мужык сядзіць, ён мусіць яшчэ дзевяць гадоў рабіць тую ж зненавідную паншчыну. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манта́жнік, ‑а, м.
Спецыяліст па мантажу (у 1 знач.). За некалькі мінут мантажнікі ўмацоўваюць панель — і гатова сцяна яшчэ аднаго пакоя. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неасве́тлены, ‑ая, ‑ае.
Які не мае асвятлення; цёмны. У невялікім, неасветленым пакоі былі двое — Суздалеў і гаспадыня, яшчэ зусім маладая жанчына. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)