Verbum

ве́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Ручное прыстасаванне з пласцінак у выглядзе складнога паўкруга, якім абмахваюцца ў духату.

2. у знач. прысл. ве́ерам. Паўкругам.

Хвост в.

|| прым. ве́ерны, -ая, -ае.

плюралі́зм, -у, м.

1. Філасофскае вучэнне, згодна з якім існуюць некалькі (або мноства) незалежных духоўных пачаткаў быцця (спец.).

2. Разнастайнасць поглядаў, ідэй, форм дзейнасці (кніжн.).

П. думак.

|| прым. плюралісты́чны, -ая, -ае.

непрысту́пны, -ая, -ае.

1. Такі, да якога цяжка або немагчыма наблізіцца, якім цяжка авалодаць.

Непрыступныя скалы.

Непрыступная крэпасць.

2. Такі, да якога цяжка падступіцца; ганарысты.

Н. начальнік.

|| наз. непрысту́пнасць, -і, ж.

дамо́ва, -ы, мн. -ы, -о́ў і -о́ваў, ж.

1. Вусная або пісьмовая дамоўленасць аб узаемных абавязацельствах.

Д. на пастаўку лесу.

2. Дакумент, у якім зафіксаваны ўмовы аб узаемных абавязацельствах.

Мірная д.

дапільнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што. (разм.).

1. Высачыць, заспець за якім-н. заняткам.

Д. злодзея.

2. Дагледзець, захаваць у парадку.

Д. сад.

|| незак. дапільно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

эпі́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Выслоўе, якое змяшчаецца перад творам або перад асобным яго раздзелам, у якім аўтар раскрывае сваю задуму, ідэю твора ці яго часткі.

|| прым. эпіграфі́чны, -ая, -ае.

машо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Тое, што і машна (уст.).

2. Скурнамышачны мяшочак, у якім знаходзяцца мужчынскія палавыя залозы.

|| прым. машо́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

расхля́баны, -ая, -ае (разм.).

1. У якім аслаблі мацаванні; расхістаны.

Расхлябаныя дзверы.

2. перан. Пазбаўлены ўстойлівасці, цвёрдасці, віхлясты.

Расхлябаная паходка.

3. перан. Недысцыплінаваны, неарганізаваны (неадабр.).

Р. чалавек.

|| наз. расхля́банасць, -і, ж.

тунэ́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Падземны пераход або праезд, пракладзены пад ракой, гарой або пад якім-н. іншым збудаваннем.

Праходка тунэля.

Т. працягласцю ў чатырыста метраў.

|| прым. тунэ́льны, -ая, -ае.