сердалі́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сердаліку. Сердалікавы промысел. // Зроблены з сердаліку, з сердалікам. Сердалікавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́фавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да туфу. Туфавая парода. Туфавая лава. // Зроблены з туфу. Туфавы блок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цярно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цёрну, зроблены з цёрну. Цярновы куст.

•••

Цярновы вянок гл. вянок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вяро́вачны ’зроблены з вяроўкі’ (БРС), вяро́вычный ’тс’ (Бяльк.), укр. вірьовочный, рус. верёвочный, ст.-рус. веревочный. Усходнеславянскае. Утворана ад ст.-рус. вьрвък‑а і суф. ‑ьнъ. Да вяроўка (гл.). Гл. яшчэ вяроўчаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

літагра́фія, ‑і, ж.

1. Спосаб друкавання з плоскай паверхні каменя, на якой зроблены малюнак.

2. Малюнак, зроблены такім спосабам. Вера ўзняла галаву — у руках старой была маляўнічая літаграфія, якая выклікала такую бурную спрэчку паміж ёю і братам. Мікуліч.

3. Прадпрыемства або цэх, дзе друкуюць такім спосабам.

[Ад грэч. lithos — камень і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муслі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мусліну. Муслінавая тканіна. // Зроблены, пашыты з мусліну. Муслінавая хустка. Муслінавае плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніцяны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да ніцей. Ніцяная вытворчасць.

2. Зроблены з ніцей, нітак. Ніцяныя пальчаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасці.

2. у знач. прым. Зроблены, выкананы пры дапамозе прадзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бааба́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да баабаба (у 1 знач.). Баабабавыя плады. // Зроблены з баабабу. Баабабавае валакно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагно́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перагною. Перагнойныя арганічныя рэчывы. // З перагноем. Перагнойныя глебы. // Зроблены з перагною.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)