Verbum

наме́рзнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зне; намёрз, -ме́рзла; зак.

Замярзаючы, утварыцца, нарасці на паверхні чаго-н. (пра лёд і пад.).

Каля калодзежа намерзла (безас.).

|| незак. намярза́ць, -а́е.

нашчыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -чы́паны; зак.

1. чаго. Шчыпаючы, набраць, нарваць у якой-н. колькасці.

Н. цыбулі.

2. што. Зашчаміць, прышчаміць скуру цела ў многіх месцах (разм.).

Н. вушы.

неадпаве́дны, -ая, -ае.

1. Які не адпавядае чаму-н., не падыходзіць да чаго-н.

Неадпаведныя ўмовы.

2. Які пазбаўлены адпаведнасці, прапарцыянальнасці; несуразмерны.

Жаданні, неадпаведныя магчымасцям.

|| наз. неадпаве́днасць, -і, ж.

дагуля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак., да чаго (разм.).

Легкадумнымі, неасцярожнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемнасцей.

Дзеці дагуляліся з агнём да таго, што хату спалілі.

|| незак. дагу́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

дастасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; зак., да каго-чаго.

Прымяніцца, прыйсці ў адпаведнасць з чым-н.

Д. да навакольнага асяроддзя.

|| незак. дастасо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. дастасава́нне, -я, н.

дастатко́вы, -ая, -ае.

1. Якога хапае для чаго-н., які задавальняе пэўныя патрэбы.

Дастатковая колькасць сыравіны.

Дастатковая падрыхтоўка.

2. У патрэбнай ступені абгрунтаваны.

Дастатковыя падставы.

|| наз. дастатко́васць, -і, ж.

дасто́йны, -ая, -ае.

1. Які заслугоўвае, варты чаго-н.

Д. пахвалы.

Д. ганьбавання.

2. Справядлівы, заслужаны.

Дастойная ўзнагарода.

Дастойная сустрэча.

3. Паважаны, шаноўны.

Д. чалавек.

|| наз. дасто́йнасць, -і, ж.

жада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Цяга да ажыццяўлення чаго-н., унутранае імкненне.

Гарэць жаданнем.

Ж. перамогі.

2. Прадмет захаплення, мары і пад.

Тэатральная сцэна — вось яго ж.

заахво́ціць, -во́чу, -во́ціш, -во́ціць; -во́чаны; зак., каго (што).

Выклікаць ахвоту да чаго-н., жаданне займацца чым-н.

З. да вучобы.

|| незак. заахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заахво́чванне, -я, н.

прачу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́ты; зак. (разм.).

1. Даведацца па чутках, размовах.

П. пра чыё-н. гора.

2. Пранікнуць пачуццём у сэнс чаго-н.

П. сэрцам усё, што здарылася.