адклява́ць, ‑клюе; зак., каго-што.

Клюючы, ад’есці, адарваць (пра рыбу). Адкляваць чарвяка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаві́ць, ‑гаўлю, ‑гавіш, ‑гавіць; ‑гавіце; зак., каго-што.

Тое, што і абогатварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрусі́ць, ‑рушу, ‑русіш, ‑русіць; зак., каго.

Прывіць каму‑н. рускую мову, звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Рабіць мурзатым, пэцкаць, брудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Адкапаць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыко́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выкарміць у вялікай колькасці. Навыкормліваць парасят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., каго-чаго.

Разм. Вынесці многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыро́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Вырасціць, выгадаваць у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаво́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўзводзіць паклёпы на каго‑н.; паклёпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павалачы́ць, ‑лаку, ‑лочыш, ‑лочыць; зак., каго-што.

Валачыць на працягу нейкага часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)