вы́паіць, ‑паю, ‑паіш, ‑паіць; зак., каго.

Кормячы малаком, пойлам, узгадаваць. Выпаіць цяля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́патрашыць, ‑шу, ‑шыш, ‑плыць; зак., каго-што.

Ачысціць ад вантробаў. Выпатрашыць цецерука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́радзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Нарадзіць, пусціць на свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́штурхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Штурхаючы, прымусіць выйсці. Выштурхаць за парог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстро́іць, ‑строю, ‑строіш, ‑строіць; зак., каго-што.

Абладзіць, агледзець; аздобіць. Адстроіць кватэру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсупо́ніць, ‑супоню, ‑супоніш, ‑супоніць; зак., каго-што.

Развязаць супоню, распрагчы каня; рассупоніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апэ́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Апэцкаць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апява́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўслаўляе, славіць каго‑, што‑н. (пра паэтаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., каго.

Разм. Забіць, закалоць чым‑н. вострым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Аддзяліць недабраякаснае, бракоўнае. Адбракаваць маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)