зло́снічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Злавацца на каго‑н., выказваць, праяўляць злосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Спэцкаць, абпэцкаць. Змурзаць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знату́жыць, ‑тужу, ‑тужыш, ‑тужыць; зак., каго-што.

Разм. Надарваць, падарваць. Знатужыць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

Спец. Апладніць шляхам штучнага ўвядзення спермы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афранцу́зіць, ‑цужу, ‑цузіш, ‑цузіць; зак., каго.

Прывіць каму‑н. французскую мову, звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для аховы каго‑, чаго‑н. Ахавальны тарыф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безграшо́ўе, ‑я, н.

Разм. Недахоп грошай або адсутнасць іх у каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вадзгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Вывадзгаць кашулю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Разм. Доўга павадзіць па розных мясцінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Звяртацца да каго‑н. на «вы».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)