Verbum

паважа́ны, -ая, -ае.

Які выклікае пачуццё павагі, да якога адчуваюць павагу.

П. чалавек.

Паважаныя таварышы (ветлівы зварот). Паслухайце, п.! (наз.; фамільярны зварот).

падста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.

Прадмет, які падстаўляюць пад што-н.

Вазоны на падстаўках.

|| прым. падста́вачны, -ая, -ае.

падстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які падстаўляюць знізу або збоку.

Падстаўная лесвіца.

2. Спецыяльна падабраны для якой-н. мэты, несапраўдны.

Падстаўная асоба.

пале́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Участак поля, які выкарыстоўваецца пад пасевы.

Кукурузныя палеткі.

|| прым. пале́тачны, -ая, -ае і пале́ткавы, -ая, -ае.

пало́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Багамолец, які вандруе па святых мясцінах.

|| ж. пало́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. пало́мніцкі, -ая, -ае.

будзёнаўка, -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Суконны галаўны ўбор у выглядзе шлема (у 1 знач.), які першапачаткова насілі чырвонаармейцы.

буеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца буерным спортам.

|| ж. буеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

бялу́ха, -і, ДМ -лу́се, мн. -і, -лу́х, ж.

Палярны дэльфін, які ў дарослым стане мае белую афарбоўку.

|| прым. белушы́ны, -ая, -ае.

бяско́лерны, -ая, -ае.

1. Які не мае колеру.

Бясколерная вадкасць.

2. перан. Нічым не адметны, невыразны.

Б. твар.

|| наз. бяско́лернасць, -і, ж.

бяссі́льны, -ая, -ае.

1. Які не мае фізічных сіл, слабы.

Б. хворы.

2. Няздольны што-н. зрабіць; бездапаможны.

Медыцына тут бяссільная дапамагчы.