мірае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Пагардлівая назва заможнага селяніна, які пастаянна карыстаецца наёмнай працай.

|| прым. мірае́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)