намагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Графік, якім выражаецца функцыянальная залежнасць паміж велічынямі.

[Ад грэч. nomos — закон і gramma — мера вагі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніжэйпадпі́саны, ‑ая, ‑ае.

Які падпісаўся ніжэй, далей (пад якім‑н. тэкстам).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́заннік, ‑а, м.

Манарх, над якім учынілі абрад памазання на царства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Трубаправод, па якім ідзе пара ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарафі́л, ‑а, м.

Відазменены ліст споравых раслін, на якім развіваюцца споры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарта́н, ‑у, м.

Сінтэтычны матэрыял, якім пакрываюць бегавыя дарожкі, спартыўныя пляцоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́ністы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты цінай, у якім многа ціны. Ціністая завадзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрасамава́р, ‑а, м.

Самавар, у якім вада награваецца з дапамогай электраэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

язджа́лы, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якім многа ездзілі; біты. Язджалая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́та-марга́на, ‑ы, ж.

Разнавіднасць міражу, пры якім узнікаюць несапраўдныя, уяўныя адлюстраванні прадметаў, што знаходзяцца за гарызонтам. Фата-маргана — міраж у пустыні, пры якім уяўляюцца абрысы прадметаў, што ляжаць за мяжой небасхілу. Гаўрусёў.

[Іт. fatamorgana — «фея Маргана», якая, згодна з брэтонскімі паданнямі, жыве на маршам дне і падманвае падарожнікаў прывіднымі зданямі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)