ву́сцішнасць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць вусцішнага; цішыня, спакой. Лес поўніўся такой вусцішнасцю, што хацелася, як малому, дурасліва паваліцца ў снег ці закрычаць на ўвесь свет! Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрэ́ўца, ‑а, н.
Памянш.-ласк. да дрэва; невялікае (звычайна маладое) дрэва. — Пойдзем у лес, накапаем дрэўцаў і пасадзім іх у ямкі, што вы сёння прыгатавалі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заро́сшы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. незал. пр. ад зарасці; зарослы. Цераз лес вяла нешырокая, заросшая травою дарога. Арабей. Салдаты здзіўлена глядзелі на змардаваных, заросшых шчаціннем людзей. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пі́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.
Вечназялёнае хваёвае дрэва, якое пашырана пераважна ў Паўночным паўшар’і. Лес быў пераважна хваёвы — сасна, елка, піхта, — густы і дзікі. Шамякін.
[Ням. Fichte — сасна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сырава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі сыры (у 1, 3 і 4 знач.). Тытунь быў сыраваты, не хацеў гарэць. Крапіва. Лес .. быў густы, сыраваты. Трапляліся гразкія мясціны. Ставер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкіў, шківа, м.
Спец. Кола, якое перадае рух прывадному рэменю ці канату. [Лаўрэн:] — А на шківах цыркуляркі пасы ўжо надзеты, каб лес хутчэй пад пілы пусціць. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штабелява́ць, ‑бялюю, ‑бялюеш, ‑бялюе; зак. і незак., што.
Скласці (складваць) у штабялі (дошкі, бярвенне, лес, будаўнічыя матэрыялы і пад.). Штабелявалі хлопцы шпалы — Сасны смалістыя брусы. Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рэ́дзіна ’сетка ў масцы ад пчол’ (Рам., 8). Рус. ре́день ’рэдкая тканіна’, польск. rzędzina ’тс’, серб., харв. редина ’тс’, славацк. riedina ’рэдкі лес’. Прасл. *rědina. Да рэдкі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перагна́ць сов.
1. в разн. знач. перегна́ть; (опередить — ещё) обогна́ть;
легкава́я машы́на ~на́ла грузаву́ю — легкова́я маши́на перегнала́ (обогнала́) грузову́ю;
п. — ста́так у друго́е ме́сца перегна́ть ста́до в друго́е ме́сто;
п. на́фту — перегна́ть нефть;
2. (переправить по воде) перепла́вить;
п. лес — перепла́вить лес
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шуме́ць I несов.
1. в разн. знач. шуме́ть;
лес шумі́ць — лес шуми́т;
самава́р шумі́ць — самова́р шуми́т;
2. см. крыча́ць 2;
3. безл. шуме́ть;
шумі́ць у вуша́х — шуми́т в уша́х;
у галаве́ шумі́ць — в голове́ шуми́т
шуме́ць II несов. пе́ниться;
пі́ва шумі́ць — пи́во пе́нится
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)