Verbum

кліматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клімату. Кліматычныя ўмовы. Кліматычныя паясы.

ландша́фтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ландшафту. Ландшафтны жывапіс. Ландшафтныя ўмовы.

жыццеўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які мае жыццёвую сілу; здольны перанесці неспрыяльныя ўмовы існавання.

тэмперату́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэмпературы. Тэмпературныя ўмовы. Тэмпературны рэжым электрапечы.

метэаралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метэаралогіі. Метэаралагічная станцыя. Метэаралагічныя назіранні. Метэаралагічныя ўмовы.

сейсматэкто́ніка, ‑і, ДМ ‑віцы, ж.

Навуковая дысцыпліна, якая вывучае геалагічныя ўмовы ўзнікнення землетрасенняў.

[Ад грэч. seismós — ваганне, tektonikós — які адносіцца да будовы.]

непадыхо́дзячы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не падыходзіць, не адпавядае каму‑, чаму‑н.; непрыгодны. Непадыходзячыя ўмовы.

ільго́тны і льго́тны, ‑ая, ‑ае.

Які даецца каму‑н. як ільгота. Ільготныя ўмовы. Ільготная пуцёўка.

тэктанафі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Раздзел тэктонікі, які вывучае фізічныя ўмовы ўзнікнення тэктанічных дэфармацый.

узаемавы́гадны, ‑ая, ‑ае.

Які выгадны ўзаемна для абодвух бакоў. Узаемавыгадны гандаль. Узаемавыгадныя ўмовы паставак прадукцыі.