Verbum

таі́ць, таю́, то́іш, то́іць; то́ены; незак., што.

1. Трымаць у тайне, утойваць ад іншых што-н.

Т. сваё мінулае.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Мець, заключаць у сабе што-н. знешне непрыкметнае, яшчэ не выяўленае.

Зямля тоіць у сваіх нетрах яшчэ многа невядомага.

дзяцю́к, дзецюка́, мн. дзецюкі́, дзецюко́ў, м. (разм.).

Юнак, дарослы хлопец; яшчэ нежанаты малады чалавек.

Стаяў плячысты д. з гармонікам.

малакасо́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., пагард.).

Пра маладога чалавека, які не ведае жыцця, не можа яшчэ стала разважаць.

абле́глы, -ая, -ае.

1. Які аблёг, ушчыльніўся.

А. грунт.

2. Які ўжо не рупіць, супакоены, сціхлы.

Яшчэ не аблеглыя пачуцці.

на́нава, прысл.

1. Не так, як раней, іначай, па-новаму.

Перапісаць заяву н.

2. Яшчэ раз; зноў, спачатку.

Пачаць усё н.

пераве́сціся², 1 і 2 ас. не ўжыв., -вядзе́цца; -вёўся, -вяла́ся, -ло́ся; зак.

Зрасходавацца, знікнуць.

Яшчэ грошы не перавяліся.

|| незак. пераво́дзіцца, -дзіцца.

праблематы́чны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Яшчэ недаказаны, які з’яўляецца праблемай.

Праблематычнае меркаванне.

2. Малапраўдападобны, няпэўны.

Праблематычная заява.

|| наз. праблематы́чнасць, -і, ж.

спача́тку, прысл.

1. Перш за ўсё; у першы момант.

С. падумай, а потым гавары.

2. Яшчэ раз; зноў.

Пачаць жыццё с.

чу́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Вестка аб кім-, чым-н., звычайна яшчэ не пацверджаная.

Чуткамі зямля поўніцца.

паўтары́цца, -тару́ся, -то́рышся, -то́рыцца; зак.

Адбыцца, ажыццявіцца яшчэ раз.

Памылкі паўтарыліся.

Хвароба паўтарылася.

|| незак. паўтара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. паўтарэ́нне, -я, н.