спіра́ль, -і,
1. Незамкнутая крывая лінія, якая ўтварае
2. Дрот, спружына або іншы прадмет, звітыя, скручаныя па такой лініі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спіра́ль, -і,
1. Незамкнутая крывая лінія, якая ўтварае
2. Дрот, спружына або іншы прадмет, звітыя, скручаныя па такой лініі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
По́езд ’цягнік’, ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цыкл, -а,
1. Заканамернае, рэгулярнае кола якіх
2. Сукупнасць навук, аб’яднаных па якім
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нату́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выконваецца, робіцца з натуры; звязаны з маляваннем, лепкай скульптур з натуры.
2. Які праводзіцца, знімаецца па-за павільёнам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
або́йма, -ы,
1. Металічная рамка для патронаў, якая ўстаўляецца ў магазінную каробку агнястрэльнай зброі; колькасць патронаў у такой рамцы.
2. Скаба, абруч
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шнур, -а́,
1. Кручаная ці вітая тонкая вяроўка.
2. Электрычны провад, які складаецца з некалькіх ізаляваных жыл.
3. Вогнеправодны жгут, які перадае іскру выбуховаму рэчыву (
4. Чарада (птушак);
5. Вузкая палоска зямлі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ряд
1.
сиде́ть во второ́м ряду́ сядзе́ць у другі́м ра́дзе;
в ряда́х а́рмии у рада́х а́рміі;
овощно́й ряд рад агаро́дніны (гаро́дніны);
торго́вые ряды́ гандлёвыя рады́;
причеса́ть во́лосы на косо́й ряд прычаса́ць валасы́ на касы́ рад (радо́к);
2. (значительное число) рад,
ряд поколе́ний рад (
ряд учёных рад (
це́лый ряд обстоя́тельств цэ́лы рад (
◊
из ря́да вон выходя́щий незвыча́йны;
в пе́рвых ряда́х у пе́ршых рада́х (шэ́рагах);
в ряду́ (кого, чего) сяро́д (у лі́ку) (каго, чаго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Снуз ‘чарада,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэа́кцыя¹, -і,
1.
2. Ператварэнне адных рэчываў у другія (хімічная рэакцыя) або пераўтварэнне атамных ядзер у выніку іх узаемадзеяння з іншымі элементарнымі часціцамі (ядзерная рэакцыя).
3. Рэзкая перамена ў самаадчуванні, упадак, слабасць пасля ўздыму, напружання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)