интелле́кт інтэле́кт, -ту м.;

иску́сственный интелле́кт (электронный мозг) шту́чны інтэле́кт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрамагні́т, -а, М -ні́це, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для атрымання магнітнага поля пры дапамозе электрычнага току, звычайна ў выглядзе стальнога або жалезнага сардэчніка з драцяной абмоткай; штучны магніт.

|| прым. электрамагні́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбо́р, -ру м. отбо́р;

○ натура́льны а. — есте́ственный отбо́р;

шту́чны а. — иску́сственный отбо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шту́чный

1. (не весовой) шту́чны;

шту́чный това́р шту́чны тава́р;

2. (за каждую штуку) пашту́чны, ад шту́кі;

шту́чная опла́та пашту́чная апла́та, апла́та ад шту́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віско́за, ‑ы, ж.

Студзяністае клейкае цэлюлознае рэчыва, з якога вырабляецца штучны шоўк. // Вырабы з віскозы.

[Ад лац. viscosus — клейкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракару́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Штучны карунд, які атрымліваецца ў выніку электраплаўкі баксіту, натуральнага карунду або гліназёму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аква́рыум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штучны вадаём або шкляная пасудзіна з вадой для ўтрымання рыб, водных жывёлін і раслін.

2. перан. Памяшканне з празрыстымі сценамі (разм.).

|| прым. аква́рыумны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Акварыумнае рыбаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шту́чна нареч.

1. иску́сственно;

2. иску́сственно, де́ланно, неесте́ственно; наи́гранно;

1, 2 см. шту́чны I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шту́чнасць ж.

1. иску́сственность;

2. иску́сственность, де́ланность, неесте́ственность; наи́гранность;

1, 2 см. шту́чны I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касмаба́чанне, ‑я, н.

Тэлевізійныя перадачы з касмічнага апарата або на вялікія адлегласці праз штучны спадарожнік Зямлі як рэтранслятар. Савецкае касмабачанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)